اگر سخنان آقای محمد باقر قالیباف چلانده شود چند کلمه را می توان به عنوان عصاره و شاه کلمه های سخنان ایشان معرفی کرد. کلماتی که در این چند ساله به انحای مختلف در سخنرانی های ایشان خود نمایی میکند.
کار جهادی، حقوق شهروندی، ولایتمداری و قانون گرایی بخشی از عباراتیاند که ترجیع بند صحبتهای ایشان هستند و همین آخری که چندی است به عنوان چماقی برای کوبیدن بر سر دولت استفاده میشود.
«توقع اين است هنگامي که قانوني تصويب مي‌شود همه ما در هر جايگاهي که هستيم در برابر قانون تسليم شويم .»
این جمله را جناب شهردار تهران در مراسم کلنگ زنی دریاچه پارک چیتگر افاضه فرموده و ناگفته پیداست که شرح نزول این جمله مباحث پیرامون بودجه مترو و حاشیه های آن است.
ایشان در این مراسم و در قسمت دیگری فرموده اند: «دفاع مقدس یک قطعه از بهشت بود. در آن مقطع همه با هم مهربان بوده و کینه ،غیبت، دروغ و تهمت وجود نداشت و کسی دنبال این نبود که خود را نشان دهد و بگوید این کار را من انجام دادم و موضوعی را به نام خود ثبت کند»
در اینباره چند نکته به نظر می رسد:
ابتدا درباره دومی که مشخص تر است و آن اینکه واقعا الان شهرداری تا چه حد به دنبال خود نمایی است؟ آقای قالیباف به خودت رحم کن. چقدر تظاهر؟ مردم هنوز ماجراهای افتتاح تونل توحید را فراموش نکرده اند. آن آرم بزرگ شهرداری که سردر تونل توحید کوبانده ای برای این است که کسی نفهمد این تونل را شهرداری ساخته است؟ آن همه سر و صدایی که راه انداختی برای این بود که فقط خدا بداند شما با چه سختی هایی این تونل را ساختی؟ رسانه های زنجیرهایت برای رضای خدا گوش فلک را کر کرده اند؟
اما اولی که همان بحث قانونگرایی است:
نخست اینکه آقای قالیباف و توابع در حالی با تمام وقاحت به اظهار نظر درباره بحث قانون بودجه مترو می پردازند که رهبری هیئتی را مسئول بررسی اختلاف دولت و مجلس نموده است.
جدای اینکه شهرداری وسط اختلاف دولت و مجلس چه نقشی دارد نکته جالب و دردناک این است که این آقایان مدعی ولایتمداری، جلوتر از رهبری و قبل از اعلام نظر هیئت مورد نظر ایشان به صادر نمودن حکم پرداخته و پیش پیش حق و ناحق را مشخص نموده اند.
این در حالی است که ولایتمداری یکی دیگر از عبارات پر تکرار در صحبتهای آقای قالیباف و حومه است. صحبتهایی که ایشان در قیبل از انتخابات انجام داده و انواع و اقسام هتاکی ها را به رییس جمهور انجام داده بودند هنوز فراموش نکرده ایم.
در ثانی آقای قالیباف خجالت نمی کشد که به این صراحت خواستار اجرای قانون می شود و تقاضا می کند که قانون مصوب مجلس را هر کسی و در هر مقامی پذیرا باشد؟ آخر بی حیایی هم حدی دارد. آقای خلبان شما چطور شرم نمیکنی که خودت را در جایگاه قانون گرا ترین فرد قرار میدهی و بقیه را به راحتی به بی قانونی متهم میکنی؟
مگر قانون استقلال شهرری مصوب مجلس نیست؟ مگر کمسیون اصل نود خواهان استقلال شهرری نشده است؟ مگر شورای نگهبان دخالت شورای شهر تهران و شهرداری تهران در امورات این شهر را غیر قانونی نمی داند؟
پس جناب مدعی قانونگرایی! چرا نمیگذاری این قانون اجرا شود؟ چرا با وقاحت تمام از اجرای قانون مصوب مجلس دم میزنی در حالی که رسانه های ریز و درشتت با تمام قوا سعی میکنند که تا با فضا سازی از اجرای این قانون جلوگیری کنند؟ چرا مدعی اجرای قانون هستی در حالی که با مستقل شدن شهرری مخالفت میکنی.
کاری ندارم که قانون بودجه مترو درست است یا نه. کاری ندارم که استقلال شهرری به صلاح مردم هست یا نه. فقط بحث بنده این است که اگر برای شما قانون مهم است چرا بین قوانین فرق می گذاری؟ آیا فقط قوانینی که به نفع شهرداری است باید اجرا شود. آیا بقیه قوانین قانون نیستند؟
آقای شهردار به خودت رحم کن. تو تا صد سال دیگر هم در این مملکت رییس جمهور نخواهی شد. پس لااقل به قالیباف فرمانده لشکر دفاع مقدس رحم کن. رحم کن به کسی که اگر شهید شده بود الان کتاب خاطراتش را مثل همت و خرازی میخواندیم و اشک می ریختیم.
آقای سردار! ریاکاری و نفاق را کنار بگذار. لااقل انقدر از اخلاص دم نزن وقتی آرم شهرداری چشم فلک را کور و رسانه های شهرداری گوش فلک را کر کرده اند. لااقل انقدر از ولایتمداری دم نزن وقتی جلوتر از آقا حکم صادر می کنی. لااق دم از قانون گرایی نزن وقتی به هر طریقی شده قصد جلوگیری از اجرای قانون را داری و لااق دم از انقلاب نزن وقتی تمام حضورت در فتنه بعد از انتخبات در حد تعویض سطل زباله های سوخته و شکسته بود.
آقای قالیباف به خودت رحم کن. نويسنده : محمد رضا شهبازی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر