«مقامات ایرانی در دولت احمدی نژاد یک استراتژی هماهنگ نظامی، اقتصادی و دیپلماتیک برای گسترش نفوذ ایران در آمرکای لاتین و افریقا دنبال می کنند. این اتحادهای جدید در صورتی که ایران استراتژی پایداری را برای گسترش نفوذ خود در کشورها و مناطق
به گزارش رجانيوز، این قسمتی از مقاله مشهور «میشل روبین» تحلیل گر برجسته غربی است که چندی قبل ضمن اشاره به قدرت و نفوذ رو به افزون جمهوی اسلامی ایران در حیات خلوت آمریکا، از اقدامات هوشمند ایران در عرصه سیاست خارجی پرده برداشت و در ادامه نیز با تشریح خلاصه ای از سیاست خارجی ایران در دولت احمدی نژاد، نقطه قوت آن را در ارتباط موثر و گسترده با حزب الله لبنان و حماس در فلسطین دانسته بود و همین را عامل عقب ماندن ایالات متحده در خاورمیانه از جمهوری اسلامی قلمداد کرده بود.
اما تحلیل فوق و دیگر تحلیل های مشابه در حالی از سوی تحلیل گران برجسته غربی بیان می شد که هنوز
همزمان با تحلیل وال استریت ژورنال، رژیم صهیونیستی و هم چنین سعودی ها نیز نسبت به استقبال گسترده از رییس جمهور کشورمان توسط سران مقاومت واکنش نشان داده و روزنامه معاریو با بیان اینکه «در دمشق از احمدينژاد مانند فاتح جنگهاي بزرگ استقبال شد» نتوانست خشم خود را از دیپلماسی فعال و تاثیرگذار جمهوری اسلامی در منطقه پنهان کند. رسانه های سعودی نیز با تاکید بر اینکه «فلسطين در درجهي اول يك موضوع عرب است و فارسها نبايد در آن دخالت نمايند» عملا موضعی انفعالی و تکراری پیرامون تحولات اخیر در منطقه اتخاذ نمودند.
اما همه این موارد در حالی است که اگرچه از سوی رسانه های بیگانه سعی می شود تا قدرت جمهوری اسلامی را صرفا «نظامی» معرفی کنند، اما طی 4 سال گذشته بیش از هر دوره دیگری سیاست خارجی ایران بر مبنای نفوذ نرم و ایدئولوژیک در کشورهای مستضعف جهان ارزیابی می شود. نکته ای که رییس جمهور نیز همواره بر آن تاکید مضاعفی داشته و همزمان با آن نیز از رو به افول بودن قدرت آمریکا در جهان سخن به میان آورده است، از جمله سخنرانی وی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در مهرماه 87 که در خاک این کشور از سیر نزولی قدرت آن صحبت کرد:
« امپراتوری آمریکا در جهان به پایان راه خود رسیده است و حاکمان بعدی باید دایره دخالت ها را به مرزهای خود محدود کنند»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر