نامه ای از هموطنان عزيز از خطه مردان بزرگ ، ایرانسید سیدی ايراني

آقای احمدی نژاد، من شما را دوست دارم، می دانم که در این مدت توهین های زیادی را تحمل کرده اید، می دانم که بسیاری از دستاوردهای دولت شما نادیده شده، می دانم که به بسیاری از اشتباهات و اشکالات دولت شما مغرضانه و یکسویه نگاه شده اما .....

آقای احمدی نژاد من شما را دوست دارم، و مناظره شما را با مهندس موسوی مشاهده کردم. به امید اینکه بتوانم در بستر یک فضای سالم انتخاباتی به انتخاب اصلح برسم و در مسیر توسعه کشور و گامی هر چند کوچک بردارم. اما ...

آقای احمدی نژاد، من نیز اسارت و دستگیری ملوانان انگلیسی و سپس نمایش رافت اسلامی (البته اگر همانگونه که شما می گویید پس از نامه کتبی عذر خواهی تونی بلر و نه اولتیماتوم 48 ساعته اش به ایران) را نماد روح صلح طلب ایرانی می دانم، من نیز حقیقتا و به راستی در مسئله هسته ای از شما و مواضعتان حمایت می کنم.
آقای احمدی نژاد من شما را دوست دارم، چشمان من نیز از دیدن فقر روز افزون و فشار اقتصادی به مردم خونبار است چون به عینه آنها را می بینیم و لمس می کنم. آقای احمدی نژاد شاید از خود بپرسید که من که هستم که اینچنین اجازه ای به خود داده ام که برایتان نامه بنویسم، البته نه نامه ای جهت درخواست کمک مالی. البته شاید هم مرا به چشم همان کسانی ببینید که معتقدید قصد تخریب شما و مصادره انقلاب و.... را دارند.

اما نه، من هیچ کدامش نیستم. من جوانی هستم 26 ساله، ازخانواده ای فرهنگی، و در این بستر و فرهنگ تعاملی خانواده ام بوده، که به خود اجازه داده ام به شما، مسئول 4 سال گذشته و شاید 4 سال آینده کشور نامه بنویسم. چون همه ما در این مسیر بر یک کشتی سواریم. آقای ریس جمهور، من شما را دوست دارم، اما آیا شما درد و دل های یک جوان 26 ساله را لایق شنیدن می دانید؟

از کجا باید شروع کنم؟ از وضعیت بیکاری؟ از عدم توزیع صحیح صنایع در کشور؟ من شمالی هستم، لیسانسه کامپیوتر، اما امروز مجبور شده ام، مجبور شده ام که به خاطر اینکه برای خود شغلی دست و پا کنم از خانه، خانواده و محل زندگی ام دل بکنم و به تنهایی به گوشه ای دیگر از این ایران پهناور مهاجرت کنم.

آقای رئیس جمهور اعتیاد بی داد می کند، من هرگز نمی گویم که بانی و مسئول این وضع شما هستید. همه مقصرند، همه دولت هایی که تا کنون بر سر کار بوده اند و همچنین همه مردم، اما شما را به خدا اگه بار دیگر افتخار خدمت به این مردم نصیبتان شد فکر بکنید، نگذارید جوان های ما سرنوشت مردان اندلس را پیدا کنند.

آقای احمدی نژاد من بیکاری را به چشم خود دیده ام، در شرکت خودمان در طول 3 ماه گذشه بیش از 200 نفر از بیکار شده اند. من فردی را می شناسم که فارغ التحصیل عمران است، اما به کارگری ساده روی آورده تا خرج خانواده اش را بدهد، و احیاناً هم شما فردی رامی شناسید که با مدرک فوق دیپلم به پست مهمی رسیده است. آیا این صحیح است. آیا این، معنی عدالت اجتماعی است؟

آقای احمدی نژاد من شما را دوست دارم،اما قصدم از نوشتن این نامه گفتن مشکلاتی اینچنینی که بارها و بارها گفته شده نیست.

آقای احمدی نژاد من شما را دوست دارم، اما شما باید قبول کنید در کنار توفیقات مهم، دولت شما مشکلات و خطاهای زیادی نیز داشته. شاید شما تورم 25 درصدی را حس نکرده اید، اما من دیده ام که چگونه پدر یک خانواده برای خریدن نان به صورت نسیه، غرور و مردانگی اش را پیش نانوا می شکند، تا بتواند جمله "بابا نان داد" را برای فرزند کلاس اولش معنی نماید.

آقای احمدی نژاد من شما را دوست دارم، اما نمی دانم و برایم قابل درک نیست چرا شما هر گونه نقدی به دولت خویش را کار بیگانگان، گروه ویژه خوار و ... می دانید. آیا به نظر شما اعتراض به وزارت کسی که مدرک فوق دیپلم را هم به زور گرفته است، توطئه است؟ آیا اینکه به تعویض 3 رئیس بانک مرکزی که به نظر کارشناسان اقتصادی عدم ثبات مدیریتی در آن باعث بی ثباتی اقتصاد کشور می شود، توطئه چینی است؟

آقای احمدی نژاد من شما را دوست دارم، اما خودتان قضاوت کنید، اگر رئیس جمهور یک کشور که مجری قانون است، خود قانون شکنی پیشه کند چه باید کرد، نمی خواهم از نمونه هایی که در رسانه ها عنوان شده به مانند انحلال شورای پول و اعتبار نام ببرم، چون به شخصه اطلاعی در مورد آنها ندارم. اما از قانون شکنی هایی که در مناظره تان انجام دادید هم نباید چیزی بگویم؟ تا آنجایی که من می دانم و این را از سخن سخنگوی قوه قضاییه وام گرفته ام، اعلام اسامی مفسدان اقتصادی تنها به عهده قوه قضاییه است.

حال چه شده که شما که خود را قانون مدار فرض می کنید در پیش چشم میلیونها بیننده، خود را کفیل قوه قضاییه دانسته و داد سخن علیه کسی می رانید؟ تنها دو فرض مفروض است: یا اینکه شما اعتقادی به استقلال قوا و در نتیجه نص صریح قانون اساسی نداشته و خود را بالاتر از آن می دانید و به طور گزینشی با آنها برخورد کرده و از انجام آنهایی که به صلاح نمی دانید سر باز می زنید، و یا اینکه قوه قضاییه را که مستقیما ً زیر نظر رهبری قرار دارد، صلاحیت دار اینکه به این تخلفات رسیدگی کند نمی دانید؟

و الا، مگر این خود شما نبودید که خطاب به جناب موسوی فرمودید که اگر اشکالی در اجرای قانون می بینید به دیوان عدالت نامه بنویسید، آیا از صالح بودن دادگاه ها شک دارید که اتهامات خود را در دادگاه عدل اسلامی مطرح نمی کنید، یا اینکه مدرکی علیه این افراد در دست شما نیست؟

آقای احمدی نژاد من شما را دوست دارم، اما مگر شما خود را مسلمان نمی دانید که اینگونه در پیش چشم میلیون ها بیننده به افراد تهمت زده در حالی که خود حضور نداشته و نمی توانسته اند از خود دفاع کنند. آیا این غیبت نیست؟ مگر رسول الله (ص) نفرموده اند که "هر کس غیبت مسلمانی را بکند، مانند این است که گوشت تن برادر مسلمان خود را خورده است." آیا آنها را مسلمان ندانسته و حکم بر تکفیرشان می دهید، یا اینکه از خوردن گوشت تن آنها ابایی ندارید؟

آقای احمدی نژاد من شما را دوست دارم، اما آیا این صحیح است که عکس زن کاندیدای رقیب را در برابرش بلند کرده و به وی توهین نمایید؟ تا آنجایی که من تحقیق نموده ام خانم دکتر رهنورد از روشنفکران اسلامی قبل از انقلاب بوده و تالیفات متعددی را چه قبل و چه بعد از انقلاب ارائه نموده. آیا غیرت شما این اجازه را به شما می دهد؟

آقای احمدی نژاد من شما را دوست دارم، اما در مناظره تان منتظر بودم به سوالات اساسی و مسائل مهم بپردازید.

به تشکیک هایی که در آمار ارائه شده از سوی دولت شده است بپردازید، شفاف سازی کنید، مردم را با وضعیت اقتصادی کنونی آشنا کنید. به گفته های 4 سال قبل خود بپردازید، مگر این خود شما نبودید که می گفتید مسئله امروز جامعه ما لباس ها و مدل موهای دخترانمان نیست؟

و هزار و یک مسئله دیگر که به آن پرداخته بودید، اکنون این فرصت برایتان فراهم شده بود که در برابر کاندیدای رقیب که منتقد اصلی شماست به کارهایی کرده اید بپردازید. اما با کمال تاسف دیدم که شما به انتقاد از افرادی که قبل از شما بر صندلی ریاست تکیه زده بودند پرداخته در حالی که در جلسه حضور نداشته اند و همه آنها را هم به گردن رقیب خود انداخته اید و شگفت انگیزتر اینکه شما وضعیت دولت خود را با وضعیت دولت جناب موسوی مقایسه می کنید.

آیا مقایسه وضعیت کشوری که تازه از زیر یوغ استعمار خارج شده، وابستگی های مختلف اقتصادی و نظامی را قطع کرده، بخش های مختلف اقتصادی و نظامی اش بوسیله تحریم فلج شده تا جایی که بنا به گفته بسیاری کشور در ابتدای انقلاب از ساختن سیم خاردار هم عاجز بوده، حکومت هنوز تثبیت نشده، نفاق بر آن چهره افکنده و از همه اینا مهمتر، مورد هجوم نظامی آن هم نه از سوی تنها یک کشور بلکه تمامی کفر قرار گرفته، با دولتی که پس از 25 سال هنگامی که بر روی کار می آید، بسیاری از و ایستگی هایش در ابعاد مختلف قطع شده، به انرژی هسته ای دست پیدا کرده، موشک می سازد در سلول های بنیادی به موفقیت های چشم گیر و هزاران قله افتخار دیگر را فتح کرده منصفانه است؟ آیا به نظر شما این مصداق صداقت است؟

آقای احمدی نژاد من شما را دوست دارم، اما این نوع سخن گفتن شما را تنها با فرافکنی می توان توجیه کرد. ولی آخر چرا؟ چرا به جای توضیح و عذر خواهی از اشتباهاتی که دولت در 4 سال گذشته مرتکب شده بود، شما سعی کردید تمام مشکلات را به گردن دولت های قبل بیندازید، آنها را رانت خوار، فاسد و در یک کلام نامسلمان قلمداد کنید.

آیا این کارتان را توهین به شعور ملتی که انتخابشان کرده اند نمی دانید؟ معتقدید رهبری پای حکم افراد فاسدی را امضا کرده است؟ آیا این همان دولت مهر و عدالتی بود که قولش را به مردم داده بودید؟

آقای احمدی نژاد شما بازی را به حاشیه بردید. آیا به نظر شما مسئله مردم ما چگونگی مدرک خانم دکتر رهنورد است (که البته شما در این مورد هم عدالت را رعایت نکردید) یا تورم 25 % ؟ آقای احمدی نژاد امیدوارم اگر بار دیگر منتخب ملت شدید از این تکروی های خود کاسته و به کار گروهی بپردازید. در غیر این صورت اگر پله هم باشید ره به جایی نخواهید برد.

آقای احمدی نژاد من شما را دوست دارم، چون کشورم را دوست دارم، چون از دودستگی که خواسته دشمنان این مرز و بوم است بیزارم. امیدوارم انتقادات من را نه از سر غرض و مرض بلکه از سر دلسوزی برای آینده کشورمان دانسته و اگر احیانا ً در جایی مطلب نادرستی (علیرغم اینکه سعی نموده ام از منابع معتبر استفاده نمایم) رامطرح کرده ام، یا اینکه خدای نکرده توهینی نموده ام بر اینجانب ببخشید.

آقای احمدی نژاد من شما را دوست دارم، و دوست دارم که بتوانم با شما مستقیما ً درد دل کنم .