لشگركشي آل سعود به بحرين و قتل عام وحشيانه مردم مظلوم و غيرمسلح اين سرزمين شيعه نشين -كه به ناحق و در جريان خيانت شاه معدوم از ايران جدا شده است- اگر چه رخدادي تلخ و فاجعه آميز است اما تمامي شواهد و قرائن موجود بي آن كه گزافه و اغراقي در ميان باشد، حكايت از آن دارند كه آل سعود به پايان حيات نفرت انگيز خود رسيده است و خاورميانه اسلامي در آينده اي بسيار نزديك از اين جرثومه فساد و تباهي و متحد تابلودار اسرائيل پاكسازي مي شود. براساس همين شواهد كه در اين يادداشت به نمونه هايي از آن اشاره مي شود، بعيد به نظر مي رسد خاندان آل سعود از روز بد حادثه اي كه پيش روي دارند، جان سالم به در برند و در مجازات اين خاندان تحت قيموميت آمريكا، تنها به فروپاشي حاكميت آنها بسنده شود، بخوانيد؛
1-«مارتين ايندايك» سفير سابق آمريكا در اسرائيل و مدير بخش خارجي موسسه «بروكينگز» طي يادداشتي در روزنامه واشنگتن پست - 7 آوريل / 18 فروردين- به فهرستي از نقاط آسيب پادشاهي آل سعود اشاره كرده و به گونه اي تلويحي، ادامه حاكميت اين خاندان در شبه جزيره عربستان را ناممكن ارزيابي مي كند. «ايندايك» كه نظرات وي در ميان دولتمردان آمريكا از اعتبار بالايي برخوردار است، تنها راه پيش پاي آمريكا براي حفظ حاكميت آل سعود را تبديل «پادشاهي مطلقه» به «مشروطه سلطنتي» مي داند ولي بلافاصله مي افزايد «با توجه به امواج بلند سونامي اسلامي در خاورميانه و شمال آفريقا، بعيد به نظر مي رسد كه فرصتي براي اين تغيير ساختار در حكومت آل سعود باقي مانده باشد». مارتين ايندايك توضيح مي دهد حكومت كنوني عربستان، بر گرفته از مدل حكومت هاي استبدادي قرن 15 ميلادي است كه نمي تواند در قرن 21 شانس دوام داشته باشد و در مواجهه با خيزش هاي امروز خاورميانه، به طور كامل از بين خواهد رفت.
سفير سابق آمريكا در اسرائيل در ادامه تحليل -بخوانيد گزارش- خود از شرايط شكننده و روبه زوال آل سعود مي نويسد؛ «بسته كمك هاي مالي به ارزش يكصد ميليارد دلار و تعهد ايجاد 60 هزار فرصت شغلي كه ملك عبدالله وعده داده است، نمي تواند از خروش مردم و مخصوصاً جوانان عربستان عليه آل سعود جلوگيري كند» و مي افزايد «مردم اين مبلغ را فقط بخشي از مطالبات خود مي دانند كه تاكنون از آنان دريغ شده است» و مي نويسد «جاذبه استقلال و آزادي سياسي كه از آن سوي مرزها و امروز از ايران پمپاژ مي شود و از طريق اينترنت و تلويزيون هاي كابلي در ميان شهروندان عربستان منتشر مي شود، چيزي نيست كه ملك عبدالله بتواند با پرداخت رشوه مالي و اختناق پليسي مانع گسترش آن شود».
2- ديپلمات هاي سعودي در محافل سياسي و رسانه اي آمريكا و كشورهاي اروپايي به «ديپلمات هاي شرمسار»- ASHAMED DIPLOMATS- شهرت دارند چرا كه به شدت از روبرو شدن با خبرنگاران و مصاحبه با آنان پرهيز مي كنند. رسانه هاي غربي بر اين باورند كه آنچه ديپلمات هاي سعودي را از روبرو شدن با خبرنگاران پرهيز مي دهد، نگراني آنها از پرسش هاي احتمالي درباره ساختار حكومتي آل سعود است. ساختاري كه هيچ توضيح قابل قبولي براي آن وجود ندارد. حاكميت يك خاندان دست نشانده انگليس و تحت قيموميت كنوني آمريكا بر مردم عربستان، بي آن كه در آن از انتخابات و دخالت مردم در تعيين سرنوشت خويش كمترين اثر و نشانه اي باشد. پرهيز ديپلمات هاي سعودي از روبرو شدن با خبرنگاران تا آنجاست كه وزير خارجه عربستان نيز در جريان ديدار با همتايان خود از حضور در كنفرانس مشترك خبري كه يك رسم تعريف شده ديپلماتيك است خودداري مي كند.
از سوي ديگر اكثر دانشجويان عربستان كه در خارج از كشور خويش به تحصيل اشتغال دارند نيز به دانشجويان خجالتي و كم حرف معروفند و بسياري از آنها در هيچيك از مباحث سياسي كه در ميان دانشجويان متداول و معمول است شركت نمي كنند. برخي از اين دانشجويان انكار نمي كنند كه با حكومت قرون وسطايي آل سعود موافق نيستند و آنها را دايناسورهاي فرار كرده از پارك ژوراسيك مي دانند! ولي از بيم بازخواست دستگاه امنيتي عربستان ترجيح مي دهند مخالفت خود را ابراز نكنند. يكي از همين دانشجويان به هفته نامه آمريكايي «نيويوركر» مي گويد؛ تا چند ماه قبل، از اين كه يك شهروند عربستان سعودي هستم، احساس ناخوشايند و آزاردهنده اي داشتم و در برخي از مواقع خود را يكي از ايرانيان عرب زبان معرفي مي كردم اما امروزه با شكل گيري قيام مردمي عليه آل سعود، ديگر آن احساس را ندارم و مخصوصا در كنار برادران فلسطيني خود، احساس شرمندگي و حقارت نمي كنم.
3- چهارشنبه هفته گذشته- 24 فروردين ماه- روزنامه سعودي «عكاظ» به نقل از سايت «ايلاف» كه وابسته به وهابيون دربار سعودي است، نوشت؛ آيا هيچكس مقاله هاي ضد ايراني ما را مي خواند يا اين مطالب را كه همه روزه در رسانه هاي كشورمان منتشر مي كنيم براي خودمان مي نويسيم تا خشم خود را از حضور پرقدرت ايران در همه جاي خاورميانه و حتي شمال آفريقا كاهش دهيم؟! ايران فقط با گروه هاي شيعه در كشورهاي عربي ارتباط ندارد، بلكه با جنبش سني مذهب حماس در فلسطين نيز مرتبط است و شايد تعجب كنيد اگر گفته شود در ميان مردم ليبي هم حضور دارد. ايران اكنون نيروگاه هسته اي دارد، زيردريايي مي سازد، موشك دوربرد و پيشرفته توليد مي كند و همه جا در ميان مردم ما حضور دارد. ايران اكنون به شبحي تبديل شده كه در باغ هاي ما گردش مي كند ولي ما او را نمي بينيم و نمي دانيم كجاست؟
4- همان روز- چهارشنبه- سمر مقرون، يكي از نويسندگان معروف عربستان در روزنامه سعودي «الجزيره» نوشت «اين روزها هركس به من مي رسد، مرا به خاطر مقالاتي كه عليه ايران مي نويسم، سرزنش مي كند و به من تهمت ضد شيعي مي زند و به شدت از انقلاب بحرين حمايت مي كند. اين افراد با اين كه شهروند عربستاني هستند خيلي بيشتر از شهروندان ايراني از نظام اسلامي ايران حمايت مي كنند و ما را نويسندگان جيره خوار مي نامند. اين افراد در رسانه هاي عربستان نمي توانند به نفع ايران شعار بدهند ولي در محافل خود و از طريق سايت هاي اينترنتي، به صراحت از ايران و حتي از نظاميان ايران دفاع مي كنند. چنين افكاري نشان دهنده يك طرز تفكر خطرناك و جدي در ميان جامعه ماست و بايد آن را خطرناكترين دشمن خود بدانيم».
5- در يكي از اسناد منتشر شده ويكي ليكس به ملاقات سري «مئير داگان» - رئيس وقت سازمان موساد- با «نيكلاس برنز» معاون وقت وزارت خارجه آمريكا در سال 2007 ميلادي اشاره شده است. اين ملاقات همزمان با فروش 63 ميليارد دلار تسليحات نظامي از سوي آمريكا به عربستان سعودي صورت گرفته و موضوع آن رايزني با اسرائيل و ارزيابي پي آمدهاي فروش تسليحات ياد شده به عربستان است. در اين ملاقات، مئير داگان به وزارت خارجه آمريكا اطمينان مي دهد كه از فروش تسليحات نظامي به عربستان نگران نيست و در توضيح نظر خود مي گويد؛ آل سعود، متحد منطقه اي ما هستند ضمن آن كه توان و مهارت هاي لازم براي استفاده از سلاح هاي مدرن را ندارند و اين تسليحات در اختيار مستشاران و نظاميان آمريكايي باقي مي ماند. رئيس وقت موساد در اين ملاقات به نكته اي اشاره مي كند كه با توجه به تهديد اخير عربستان عليه جمهوري اسلامي ايران و حضور بزدلانه و جنايتكارانه ارتش اين كشور در بحرين، نكته اي شنيدني است. داگان مي گويد؛ توان ارتش عربستان فقط در حد و اندازه مقابله با يك قبيله بدون سلاح عرب است و اساساً قدرت تقابل با يك ارتش منظم و حتي يك قبيله عرب مسلح را ندارد.
گفتني است كه دو سال قبل، ارتش آل سعود با تجهيزات كامل زميني و هوايي براي كمك به علي عبدالله صالح در سركوب انقلابيون جنوب يمن- الحوثي ها- وارد يمن شد ولي در فاصله اي بسيار كوتاه، شكست سخت و سنگيني را تحمل كرده و با برجاي نهادن بسياري از ادوات نظامي خود- حداقل 7 تانك و دو فروند بالگرد و انبوهي از تجهيزات و تسليحات فردي نظاميان سعودي - مجبور به عقب نشيني شد.
6- با توجه به نكات فوق كه فقط اندكي از بسيارهاست و از پايه هاي لرزان رژيم آل سعود حكايت مي كند و با در نظر گرفتن امواج بلند سونامي اسلامي كه منطقه را فرا گرفته و هر روز بر دامنه و بلنداي آن افزوده مي شود، به آساني مي توان نتيجه گرفت كه پادشاهان آل سعود با لشگركشي به بحرين و قتل عام مردم بي دفاع آن دست به خودكشي زده اند و سقوط حتمي خود را جلو انداخته اند. چرا؟!
الف: مگر مردم مسلمان عربستان با مردم مصر، تونس، اردن، يمن، ليبي و... چه تفاوت عمده اي دارند؟ و مگر نه اين كه طي چند ماه اخير بارها نارضايتي خود از رژيم آل سعود را فرياد زده و سركوب ها نيز به اعتراف حاميان و دولتمردان آل سعود در كاهش خشم و نفرت مردم نسبت به ديكتاتورهاي حاكم بر سرزمين وحي كمترين تاثيري نداشته است؟ بنابراين عربستان نيز مانند ساير كشورهاي اسلامي تحت سلطه ديكتاتورهاي دست نشانده آبستن حادثه است و به قول «مارتين ايندايك» از سونامي اسلامي در امان نيست. گفتني است برخي از منابع غربي به كوچ تعداد قابل توجهي از اعضاي خاندان آل سعود به آمريكا و كشورهاي اروپايي طي چند ماه اخير خبر داده اند. به گزارش اين منابع، شاهزاده هاي سعودي از شركت بلاك واتر «BLACK WATER »كه يك ارتش خصوصي و مشهور آمريكايي است براي حفاظت از خود، مزدور استخدام كرده اند.
ب:نظاميان سعودي در بحرين به هنگام حضور در صحنه براي سركوب و قتل عام مردم از ماسك استفاده مي كنند و به شدت از اين كه شناخته شوند بيم دارند. و در همان حال، نشانه هاي قابل توجهي از سرپيچي و تمرد نظاميان سعودي براي اعزام به بحرين گزارش شده است. به نوشته گزارشگر «وال استريت ژورنال»، نظاميان سعودي با توجه به تحولات اخير خاورميانه، سقوط رژيم آل سعود را نزديك مي دانند و از اينكه قرباني بلندپروازي هاي خاندان آل سعود شوند وحشت دارند. گزارشگر وال استريت ژورنال مي نويسد؛ وحشت فرماندهان و سربازان سعودي از پشت ماسك ها نيز به آساني قابل ديدن است.
ج: تقريبا تمامي شاهزادگان سعودي و فرماندهان و صاحب منصبان رژيم آل سعود در ايالات مختلف آمريكا و كشورهاي اروپايي صاحب قصرهاي افسانه اي هستند و چند ماه از سال را در اين كشورها به سر مي برند، بنابراين شناسايي و انتقام از آنها به آساني امكان پذير است و شنيده ها حكايت از آن دارد كه جوانان بحريني در انتقام خويش از اين جرثومه هاي فساد و تباهي مصمم هستند و سوگند ياد كرده اند كه گريبان آنها را حتي بعد از سقوط رژيم آل سعود نيز رها نكنند. چرا كه اعدام انقلابي آنها را در هر نقطه دنيا يك تكليف الهي مي دانند و الحق كه چنين است.
د: آل خليفه، اساساً از ساكنان بحرين نيستند و از قبايل باديه نشيني بوده اند كه بعد از خيانت شاه معدوم و جدايي استان بحرين از ايران، به اين منطقه كوچانده شده اند و از سوي ديگر عمده ترين منابع و ذخاير نفتي عربستان در منطقه شيعه نشين قطيف قرار گرفته است كه پيوندهاي ديرينه با مردم بحرين دارند و طي چند هفته گذشته بارها در اعتراض به حاكميت آل سعود و به حمايت از مردم مظلوم بحرين دست به تظاهرات زده اند. مردم قطيف با استناد به سوابق تاريخي خود و مختصات جغرافيايي منطقه خواستار جدايي از عربستان و تشكيل يك كشور مستقل هستند. رژيم آل سعود طي چند سال گذشته براي بر هم زدن تركيب جمعيتي قطيف و بحرين اقدام به كوچاندن برخي از قبايل عرب به اين دو منطقه كرده است كه امروزه مردم بحرين و قطيف آنان را به چشم بيگانه مي نگرند و اعلام كرده اند كه در حكومت آينده، آنها را خارجيان پاسپورت دار تلقي مي كنند نه از اتباع شناسنامه دار در بحرين و قطيف.
7- و بالاخره همه شواهد و قرائن حكايت از آن دارند كه رژيم قرون وسطايي آل سعود فقط چند گام كوتاه با سقوط فاصله دارد و بديهي است اعضاي خاندان آل سعود، صاحب منصبان دربار سعودي و نظاميان اعزامي به بحرين در صورتي كه پس از پايان ماجرا- كه بسيار نزديك است- زنده بمانند، در هيچ نقطه دنيا از انتقام ملت هاي مسلمان در امان نيستند.
حسين شريعتمداري
1-«مارتين ايندايك» سفير سابق آمريكا در اسرائيل و مدير بخش خارجي موسسه «بروكينگز» طي يادداشتي در روزنامه واشنگتن پست - 7 آوريل / 18 فروردين- به فهرستي از نقاط آسيب پادشاهي آل سعود اشاره كرده و به گونه اي تلويحي، ادامه حاكميت اين خاندان در شبه جزيره عربستان را ناممكن ارزيابي مي كند. «ايندايك» كه نظرات وي در ميان دولتمردان آمريكا از اعتبار بالايي برخوردار است، تنها راه پيش پاي آمريكا براي حفظ حاكميت آل سعود را تبديل «پادشاهي مطلقه» به «مشروطه سلطنتي» مي داند ولي بلافاصله مي افزايد «با توجه به امواج بلند سونامي اسلامي در خاورميانه و شمال آفريقا، بعيد به نظر مي رسد كه فرصتي براي اين تغيير ساختار در حكومت آل سعود باقي مانده باشد». مارتين ايندايك توضيح مي دهد حكومت كنوني عربستان، بر گرفته از مدل حكومت هاي استبدادي قرن 15 ميلادي است كه نمي تواند در قرن 21 شانس دوام داشته باشد و در مواجهه با خيزش هاي امروز خاورميانه، به طور كامل از بين خواهد رفت.
سفير سابق آمريكا در اسرائيل در ادامه تحليل -بخوانيد گزارش- خود از شرايط شكننده و روبه زوال آل سعود مي نويسد؛ «بسته كمك هاي مالي به ارزش يكصد ميليارد دلار و تعهد ايجاد 60 هزار فرصت شغلي كه ملك عبدالله وعده داده است، نمي تواند از خروش مردم و مخصوصاً جوانان عربستان عليه آل سعود جلوگيري كند» و مي افزايد «مردم اين مبلغ را فقط بخشي از مطالبات خود مي دانند كه تاكنون از آنان دريغ شده است» و مي نويسد «جاذبه استقلال و آزادي سياسي كه از آن سوي مرزها و امروز از ايران پمپاژ مي شود و از طريق اينترنت و تلويزيون هاي كابلي در ميان شهروندان عربستان منتشر مي شود، چيزي نيست كه ملك عبدالله بتواند با پرداخت رشوه مالي و اختناق پليسي مانع گسترش آن شود».
2- ديپلمات هاي سعودي در محافل سياسي و رسانه اي آمريكا و كشورهاي اروپايي به «ديپلمات هاي شرمسار»- ASHAMED DIPLOMATS- شهرت دارند چرا كه به شدت از روبرو شدن با خبرنگاران و مصاحبه با آنان پرهيز مي كنند. رسانه هاي غربي بر اين باورند كه آنچه ديپلمات هاي سعودي را از روبرو شدن با خبرنگاران پرهيز مي دهد، نگراني آنها از پرسش هاي احتمالي درباره ساختار حكومتي آل سعود است. ساختاري كه هيچ توضيح قابل قبولي براي آن وجود ندارد. حاكميت يك خاندان دست نشانده انگليس و تحت قيموميت كنوني آمريكا بر مردم عربستان، بي آن كه در آن از انتخابات و دخالت مردم در تعيين سرنوشت خويش كمترين اثر و نشانه اي باشد. پرهيز ديپلمات هاي سعودي از روبرو شدن با خبرنگاران تا آنجاست كه وزير خارجه عربستان نيز در جريان ديدار با همتايان خود از حضور در كنفرانس مشترك خبري كه يك رسم تعريف شده ديپلماتيك است خودداري مي كند.
از سوي ديگر اكثر دانشجويان عربستان كه در خارج از كشور خويش به تحصيل اشتغال دارند نيز به دانشجويان خجالتي و كم حرف معروفند و بسياري از آنها در هيچيك از مباحث سياسي كه در ميان دانشجويان متداول و معمول است شركت نمي كنند. برخي از اين دانشجويان انكار نمي كنند كه با حكومت قرون وسطايي آل سعود موافق نيستند و آنها را دايناسورهاي فرار كرده از پارك ژوراسيك مي دانند! ولي از بيم بازخواست دستگاه امنيتي عربستان ترجيح مي دهند مخالفت خود را ابراز نكنند. يكي از همين دانشجويان به هفته نامه آمريكايي «نيويوركر» مي گويد؛ تا چند ماه قبل، از اين كه يك شهروند عربستان سعودي هستم، احساس ناخوشايند و آزاردهنده اي داشتم و در برخي از مواقع خود را يكي از ايرانيان عرب زبان معرفي مي كردم اما امروزه با شكل گيري قيام مردمي عليه آل سعود، ديگر آن احساس را ندارم و مخصوصا در كنار برادران فلسطيني خود، احساس شرمندگي و حقارت نمي كنم.
3- چهارشنبه هفته گذشته- 24 فروردين ماه- روزنامه سعودي «عكاظ» به نقل از سايت «ايلاف» كه وابسته به وهابيون دربار سعودي است، نوشت؛ آيا هيچكس مقاله هاي ضد ايراني ما را مي خواند يا اين مطالب را كه همه روزه در رسانه هاي كشورمان منتشر مي كنيم براي خودمان مي نويسيم تا خشم خود را از حضور پرقدرت ايران در همه جاي خاورميانه و حتي شمال آفريقا كاهش دهيم؟! ايران فقط با گروه هاي شيعه در كشورهاي عربي ارتباط ندارد، بلكه با جنبش سني مذهب حماس در فلسطين نيز مرتبط است و شايد تعجب كنيد اگر گفته شود در ميان مردم ليبي هم حضور دارد. ايران اكنون نيروگاه هسته اي دارد، زيردريايي مي سازد، موشك دوربرد و پيشرفته توليد مي كند و همه جا در ميان مردم ما حضور دارد. ايران اكنون به شبحي تبديل شده كه در باغ هاي ما گردش مي كند ولي ما او را نمي بينيم و نمي دانيم كجاست؟
4- همان روز- چهارشنبه- سمر مقرون، يكي از نويسندگان معروف عربستان در روزنامه سعودي «الجزيره» نوشت «اين روزها هركس به من مي رسد، مرا به خاطر مقالاتي كه عليه ايران مي نويسم، سرزنش مي كند و به من تهمت ضد شيعي مي زند و به شدت از انقلاب بحرين حمايت مي كند. اين افراد با اين كه شهروند عربستاني هستند خيلي بيشتر از شهروندان ايراني از نظام اسلامي ايران حمايت مي كنند و ما را نويسندگان جيره خوار مي نامند. اين افراد در رسانه هاي عربستان نمي توانند به نفع ايران شعار بدهند ولي در محافل خود و از طريق سايت هاي اينترنتي، به صراحت از ايران و حتي از نظاميان ايران دفاع مي كنند. چنين افكاري نشان دهنده يك طرز تفكر خطرناك و جدي در ميان جامعه ماست و بايد آن را خطرناكترين دشمن خود بدانيم».
5- در يكي از اسناد منتشر شده ويكي ليكس به ملاقات سري «مئير داگان» - رئيس وقت سازمان موساد- با «نيكلاس برنز» معاون وقت وزارت خارجه آمريكا در سال 2007 ميلادي اشاره شده است. اين ملاقات همزمان با فروش 63 ميليارد دلار تسليحات نظامي از سوي آمريكا به عربستان سعودي صورت گرفته و موضوع آن رايزني با اسرائيل و ارزيابي پي آمدهاي فروش تسليحات ياد شده به عربستان است. در اين ملاقات، مئير داگان به وزارت خارجه آمريكا اطمينان مي دهد كه از فروش تسليحات نظامي به عربستان نگران نيست و در توضيح نظر خود مي گويد؛ آل سعود، متحد منطقه اي ما هستند ضمن آن كه توان و مهارت هاي لازم براي استفاده از سلاح هاي مدرن را ندارند و اين تسليحات در اختيار مستشاران و نظاميان آمريكايي باقي مي ماند. رئيس وقت موساد در اين ملاقات به نكته اي اشاره مي كند كه با توجه به تهديد اخير عربستان عليه جمهوري اسلامي ايران و حضور بزدلانه و جنايتكارانه ارتش اين كشور در بحرين، نكته اي شنيدني است. داگان مي گويد؛ توان ارتش عربستان فقط در حد و اندازه مقابله با يك قبيله بدون سلاح عرب است و اساساً قدرت تقابل با يك ارتش منظم و حتي يك قبيله عرب مسلح را ندارد.
گفتني است كه دو سال قبل، ارتش آل سعود با تجهيزات كامل زميني و هوايي براي كمك به علي عبدالله صالح در سركوب انقلابيون جنوب يمن- الحوثي ها- وارد يمن شد ولي در فاصله اي بسيار كوتاه، شكست سخت و سنگيني را تحمل كرده و با برجاي نهادن بسياري از ادوات نظامي خود- حداقل 7 تانك و دو فروند بالگرد و انبوهي از تجهيزات و تسليحات فردي نظاميان سعودي - مجبور به عقب نشيني شد.
6- با توجه به نكات فوق كه فقط اندكي از بسيارهاست و از پايه هاي لرزان رژيم آل سعود حكايت مي كند و با در نظر گرفتن امواج بلند سونامي اسلامي كه منطقه را فرا گرفته و هر روز بر دامنه و بلنداي آن افزوده مي شود، به آساني مي توان نتيجه گرفت كه پادشاهان آل سعود با لشگركشي به بحرين و قتل عام مردم بي دفاع آن دست به خودكشي زده اند و سقوط حتمي خود را جلو انداخته اند. چرا؟!
الف: مگر مردم مسلمان عربستان با مردم مصر، تونس، اردن، يمن، ليبي و... چه تفاوت عمده اي دارند؟ و مگر نه اين كه طي چند ماه اخير بارها نارضايتي خود از رژيم آل سعود را فرياد زده و سركوب ها نيز به اعتراف حاميان و دولتمردان آل سعود در كاهش خشم و نفرت مردم نسبت به ديكتاتورهاي حاكم بر سرزمين وحي كمترين تاثيري نداشته است؟ بنابراين عربستان نيز مانند ساير كشورهاي اسلامي تحت سلطه ديكتاتورهاي دست نشانده آبستن حادثه است و به قول «مارتين ايندايك» از سونامي اسلامي در امان نيست. گفتني است برخي از منابع غربي به كوچ تعداد قابل توجهي از اعضاي خاندان آل سعود به آمريكا و كشورهاي اروپايي طي چند ماه اخير خبر داده اند. به گزارش اين منابع، شاهزاده هاي سعودي از شركت بلاك واتر «BLACK WATER »كه يك ارتش خصوصي و مشهور آمريكايي است براي حفاظت از خود، مزدور استخدام كرده اند.
ب:نظاميان سعودي در بحرين به هنگام حضور در صحنه براي سركوب و قتل عام مردم از ماسك استفاده مي كنند و به شدت از اين كه شناخته شوند بيم دارند. و در همان حال، نشانه هاي قابل توجهي از سرپيچي و تمرد نظاميان سعودي براي اعزام به بحرين گزارش شده است. به نوشته گزارشگر «وال استريت ژورنال»، نظاميان سعودي با توجه به تحولات اخير خاورميانه، سقوط رژيم آل سعود را نزديك مي دانند و از اينكه قرباني بلندپروازي هاي خاندان آل سعود شوند وحشت دارند. گزارشگر وال استريت ژورنال مي نويسد؛ وحشت فرماندهان و سربازان سعودي از پشت ماسك ها نيز به آساني قابل ديدن است.
ج: تقريبا تمامي شاهزادگان سعودي و فرماندهان و صاحب منصبان رژيم آل سعود در ايالات مختلف آمريكا و كشورهاي اروپايي صاحب قصرهاي افسانه اي هستند و چند ماه از سال را در اين كشورها به سر مي برند، بنابراين شناسايي و انتقام از آنها به آساني امكان پذير است و شنيده ها حكايت از آن دارد كه جوانان بحريني در انتقام خويش از اين جرثومه هاي فساد و تباهي مصمم هستند و سوگند ياد كرده اند كه گريبان آنها را حتي بعد از سقوط رژيم آل سعود نيز رها نكنند. چرا كه اعدام انقلابي آنها را در هر نقطه دنيا يك تكليف الهي مي دانند و الحق كه چنين است.
د: آل خليفه، اساساً از ساكنان بحرين نيستند و از قبايل باديه نشيني بوده اند كه بعد از خيانت شاه معدوم و جدايي استان بحرين از ايران، به اين منطقه كوچانده شده اند و از سوي ديگر عمده ترين منابع و ذخاير نفتي عربستان در منطقه شيعه نشين قطيف قرار گرفته است كه پيوندهاي ديرينه با مردم بحرين دارند و طي چند هفته گذشته بارها در اعتراض به حاكميت آل سعود و به حمايت از مردم مظلوم بحرين دست به تظاهرات زده اند. مردم قطيف با استناد به سوابق تاريخي خود و مختصات جغرافيايي منطقه خواستار جدايي از عربستان و تشكيل يك كشور مستقل هستند. رژيم آل سعود طي چند سال گذشته براي بر هم زدن تركيب جمعيتي قطيف و بحرين اقدام به كوچاندن برخي از قبايل عرب به اين دو منطقه كرده است كه امروزه مردم بحرين و قطيف آنان را به چشم بيگانه مي نگرند و اعلام كرده اند كه در حكومت آينده، آنها را خارجيان پاسپورت دار تلقي مي كنند نه از اتباع شناسنامه دار در بحرين و قطيف.
7- و بالاخره همه شواهد و قرائن حكايت از آن دارند كه رژيم قرون وسطايي آل سعود فقط چند گام كوتاه با سقوط فاصله دارد و بديهي است اعضاي خاندان آل سعود، صاحب منصبان دربار سعودي و نظاميان اعزامي به بحرين در صورتي كه پس از پايان ماجرا- كه بسيار نزديك است- زنده بمانند، در هيچ نقطه دنيا از انتقام ملت هاي مسلمان در امان نيستند.
حسين شريعتمداري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر